آبشار ساسنگ

آبشار ساسنگ یکی از ده ها آبشار استان گلستان است، آبشاری که برای دیدن آن باید در دل کوه ها و جنگل ها پیش رفت، در چندین رودخانه کم عمق به آب زد و از میان سنگ ها و صخره ها عبور کرد. اما زیبایی آبشار ساسنگ، طبیعت خیره کننده مناظر در مسیر راه و در اطراف آبشار، بدون شک ارزش این پیاده روی حدودا یک ساعته را دارد!

برای رفتن به آبشار ساسنگ در استان گلستان، باید به سمت شرق استان و شهرستان آزادشهر بروید. در نزدیکی شهرستان مینودشت، بعد از رسیدن به روستای ساسنگ می توانید مسیر جنگل و آبشار ساسنگ را در پیش بگیرید. مسیر رفت، سرازیری است و طی آن تا رسیدن به آبشار اصلی کمتر از یک ساعت زمان می برد.

مسیر شما تا دوردست ها احاطه شده با کوه ها و درختان و بوته ها، مسیری که از لحظه به لحظه آن می توان لذت برد و هوای تازه اش را به جان کشید. طی مسیر در ابتدای راه بسیار آسان است، اما با نزدیک شدن به آبشار در چند محل مجبور به گذر از رودخانه هایی با عمق کم هستید، در جاهایی از مسیر نیز باید از میان سنگ های بزرگ عبور کنید؛ چالش هایی نه چندان سخت برای رسیدن به آبشاری که قطعا ارزش صرف این انرژی را دارد!

با نزدیک شدن به آبشار مناظر بکرتر می شوند، رودخانه خروشان تر، جنگل انبوه تر و آرامش فضا عمیق تر! پس از رسیدن به آبشار و تماشای خروش زیبا و تلالو خیره کننده آن در تابش آفتاب، می توانید کمی جلوتر، در نزدیکی رودخانه فضای مناسبی برای استراحت پیدا کنید. می توانید چند ساعتی را در این فضای پر از آرامش، با گوش دادن به صدای رودخانه و پرندگان جنگل سپری کنید و سپس، با جانی که تازه شده به انرژی سحرانگیز طبیعت، وارد مسیر برگشت شد.

مسیر برگشت نسبت به مسیر رفت نیازمند انرژی و وقت بیشتری است، مسیر این بار سربالایی و شما هم احتمالا خسته تر هستید. فراموش نکنید در مسیر برگشت حتما آب کافی به همراه داشته باشید، بخصوص اگر در روزهای گرم سال به آبشار ساسنگ می روید گرمای هوا و تابش نور خورشید می تواند در مسیر سربالایی برگشت انرژی شما را حسابی بگیرد و طی کردن مسیر را برایتان دشوار کند.

در پایان، در طول سفر خود به آبشار ساسنگ، اصول گردشگری پایدار را فراموش نکنید، از ایجاد سروصدا و پخش موزیک با صدای بلند خودداری کنید، زباله های خود را برداشته و در بازگشت به روستا آن ها را در سطل زباله بیاندازید. به درختان و سایر موجودات زنده در جنگل آسیب نرسانید و باعث آزار و اذیت آن ها، در محل طبیعی زندگی شان نشوید.